zondag 30 januari 2011

Filmfestival Rotterdam

Zaterdag zijn we een dag naar het Filmfestival in Rotterdam geweest. Vier mooie films gezien.

Virgin goat
Mijn eerste keuze was een Indiase film. Natuurlijk omdat we nog niet zo lang terug zijn uit India, maar ook omdat de beschrijving van de film mij aansprak. Geen Bollywoodfilm, maar een Indiase filmhuisfilm, die in India zelf onverkoopbaar is. Een man wil dat zijn geit Laila een lammetje krijgt. Als de geit door hulp van een dierenarts-toverdokter eindelijk eens loops is, trekt hij er met haar op uit naar een geschikte bok. Onderweg loopt alles op Indiase wijze volkomen uit de hand.
Op de achtergrond speelt de politiek-economische situatie op het Indiase platteland met alle tradities een belangrijke rol. Zo is de geit ook een metafoor. Voor ons was er veel herkenning, ook al is de film in Hyderabad (midden-India) opgenomen. (wij waren in het Noorden). Ook herkenden we dat niets is wat het lijkt, ook typisch India. O, ja, en er zit toch een klein stukje Bollywood in de film: de rappende politieagenten.
Prachtige film!

Grande Hotel
Grande Hotel is een documentaire over het voormalige luxe hotel in Beira, Mozambique, dat gekraakt is door 3500 mensen die woonruimte zochten. Het gebouw is ondertussen ontdaan van alles wat waarde heeft. In het karkas van het gebouw is een soort dorpsgemeenschap ontstaan. Compleet met winkels, kapper, schoonheidsspecialiste en manicure. Een prachtige scene is die waarin je op de achtergrond het geluid van de moskee en de christelijke kerk in het hotel hoort, terwijl je kijkt naar hoe het voormalige zwembad gebruikt wordt voor wassen, baden en pret maken.



La BM du Seigneur
La BM du Seigneur is een speelfilm, gespeeld door de bewoners van een woonwagenkamp ten Noorden van Parijs. Ze spelen in zekeren zin zichzelf en geven zo een beeld van hun leven. Tegelijkertijd heeft het verhaal magisch realistische trekjes, nog versterkt door de camerastandpunten die vaak verrassend zijn. De regisseur heeft zelf familie in het woonwagenkamp. Anders had hij deze film vast niet kunnen maken. Het blijft een gesloten wereld, waar ook in de film uiteindelijk niemand aan ontkomt.



Winter vacation
Winter vacantion laat de kijker de ondragelijke saaiheid van het bestaan in Binnen-Mongolie zelf ervaren. 91 minuten lang kijk je naar beelden die soms minutenlang stil lijken te staan. De dialogen zijn op zijn mist merkwaardig. Soms doet de film in absurditeit aan Alex van Warmerdam denken, maar alles overheersend is de traagheid van deze film. Ik vond dat wel mooi, maar niet iedereen kon er tegen. Nogal wat kijkers vertrokken voortijdig. Zij wel. De jongeren in Binnen-Mongolie konden dat niet.


De trailer hier toont een aantal actiemomenten uit de film. Overigens is deze trailer in het Frans ondertiteld, voor Nederlandstalige informatie en een trailer met Engelse ondertitels kun je hier kijken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten