zondag 23 oktober 2011

Taalkeuken in Frankrijk

Foto: Rik Meeldijk
Deze herfstvakantie waren we weer in Frankrijk. In de buurt van Macon, daar heeft familie van ons een huis. Dit jaar waren we met ons elf-en-halven. De halve is de achterneef van 1 jaar en 4 maanden. Ik reken namelijk altijd in te vullen magen en die van zo’n ventje is toch een stuk kleiner. We gingen er een dag eerder heen om het huis op te warmen, boodschappen te doen en de rest van het gezelschap bij aankomst te verwelkomen met een geurige pan soep. Soupe au Pistou werd het, van kokenvoormijndochter.nl. Echt een aanrader, die soep en de website ook.

Na drie dagen stralend en warm zomerweer met langere en kortere wandeltochten in de prachtige omgeving begonnen we wat onrustig te worden, want er moest ook nog wijn geproefd en gekocht worden. En de nichten moesten nodig shoppen. Gelukkig barste er de vierde dag ’s ochtends een regenbui voor bijna de hele dag los. We konden er dus op uit. De nichten en hun moeders lekker shoppen, wij op wijnjacht. Het eerste doel was een biologische wijnboer in Morgon. Van de Beaujolaiswijnen vind ik Morgon een van de lekkerste, wat meer karakter. De volgende halte was Domaine du Breuil van Jean-Paul Ducote in St Amour. Een ouder(wets)ere wijnboer, die zelf gezellig meeproefde. Een paar flessen St Amour om dit jaar te drinken en een paar die nog een jaar moeten liggen. En witte Bourgogne zonder meer, lekkere soepel wijn voor een prettige prijs. Laatste halte was Romuald Petit. Twee jaar gelden hadden we bij hem St Veran gekocht die we naderhand eigenlijk lekkerder vonden dan de Pouilly St Vinzelles die we elders hadden gekocht.(en nog een stuk goedkoper ook). Romuald is een jonge wijnboer die moderne wijnen maakt en op weg is naar omschakeling naar biologische wijn. Daarnaast is het een charmante man die ons zelfs herkende van ons bezoek twee jaar geleden. Naast de St Veran kochten we ook zijn Beaujolais Villages, een heerlijke frisse rode wijn.

Daarna werd het wel kouder en ook af en toe mistig, maar wel droog. Dus gingen we weer wandelen, maar ik had ook nog tijd om echte Franse Madeleines te bakken. Volgens het recept van Janneke Vreugdenhil, maar met een derde minder suiker. En zonder oranjebloesemwater, want dat had ik even niet bij de hand. Ook bij de jeugdige achterneef ging het erin als koek.

Bij de wijn hoort natuurlijk ook een lekker kaasje.
Eerder hadden we al wat kaasjes gekocht bij het kaaswinkeltje in het dorp dat eenmaal per week open is en kaasjes van boeren uit de buurt verkoopt.
Op weg naar huis gingen we nog even langs bij de geitenkaasboer voor thuis. Heerlijke schimmelige (en ook minder schimmelige als je dat wilt) geitenkaasjes van de eigen boerderij.
We genieten dus nog even na.

1 opmerking: