Haarlemse spruitjes

Gisteren maakten we een mooie wandeling door Haarlem en omgeving. Leuk omdat het een combinatie van stad en groen is. Vanaf het station over het oude bolwerk naar het oude centrum van Haarlem. Vandaar naar de Haarlemmerhout (waar we geen enkel Onaangenaam Mensch tegenkwamen), via Heemstede naar de rivier het Spaarne. Die volg je helemaal terug naar het station. We maakten daar nog even een ommetje terug naar het centrum om wat te drinken en wat te kopen op de markt aan de voet van de Bavokerk. We kochten er onder andere lekkere spruitjes.

Een van de hoogtepunten van de wandeling was de villa in Heemstede aan de Tooropkade, prachtig gelegen aan het Spaarne. Onverwachte uitbouwtjes, torentjes, terrassen en heel veel kleine details in ramen en metselwerk. Het betonnen skelet is in 1928 ontworpen door C. Mesman. Maar de hele afbouw en al die details is het werk van de toenmalige vrouw des huizes, Alida Johanna van Waveren Scheltema. Nadat de kinderen waren uitgevlogen volgde zij een bouwkundeopleiding en ontwierp alle details van haar eigen huis.

De Haarlemse spruitjes hebben we vandaag gegeten. Die waren op zich al heel lekker, maar als vrouw des huizes wilde ik ze ook nog verrijken met allerlei details. Ik kookte ze kort en stoofde ze daarna op met lekkere olijfolie en ¼ rode peper zonder pitjes, 1 klein teentje knoflook, 1 plakje gember van 1 mm dik, een paar blaadjes koriander en een paar blaadjes peterselie, alles met een scherp mes in blokjes van een millimeter gesneden. En een koffielepel fijngeraspte citroenschil. Ik heb een microplane, zo’n rasp die er uit ziet alsof hij uit de gereedschapskist komt en eigenlijk is dat ook zo, maar dat is een ander verhaal. Met een andere fijne rasp kan het ook.
De spruitjes waren echt heerlijk! Dankzij het fundament van de goede spruitjes, maar de details voegden er zeker ook veel aan toe.