Piment d'Espelette

Hoewel ik een groot deel van mijn boodschappen op de (al dan niet biologische) markt, in de natuurvoedingswinkel of bij de Turk doe, kom ik ook wel eens bij de C1000. Ik heb ook gewoon wc-papier nodig en boterhammenzakjes enzo. En die C1000 wordt eigenlijk steeds leuker. Steeds meer bijzondere producten. Zo stuitte ik vandaag op het Fair Tradeschapje (en dat is weer een ander schapje dan het biologische schapje) Daar stond waarachtig een potje Piment d'Espelette. Sterker nog, biologische Piment d'Espelette. Dus het had ook in het biologische schapje kunnen staan, maar daar stond het dus niet. Dat de de Franse Basken ook al onder het werkgebied van Fair Trade vallen, is nieuw voor mij, maar natuurlijk gun ik hen ook goede arbeidsomstandigheden. Vraag niet wat zo'n potje kost, maar dat deed de cassiere wel, want het stond niet in de kassa. "We krijgen steeds meer nieuwe producten en dan staat het weer niet in de kassa", zuchtte ze.

Natuurlijk wilde ik er vanavond gelijk iets mee doen. In de koelkast lagen nog anderhalve rode puntpaprika, een halve courgette, een stukje aubergine, een bol mozzarella die al op had moeten zijn en verse tijm. De groente heb ik onder ovengrill geroosterd, de paprika's wat langer, zodat ik er het zwartgeblakerde vel vanaf kon halen. Met de mozzarella in blokjes, een paar olijven in plakjes, verse knoflook, blaadjes tijm en natuurlijk een beetje piment d'Espelette in een quichevorm, bekleed met bladerdeeg. Een eitje met een lepel melk losgeklopt erover en een klein halfuurtje in een warme oven. Lekker!