Daar sta je dan ...

Daar sta je dan. Als Nederlander. Je staat mooi internationaal voor aap met dat lied waarin leeuwen uit het niets opduiken, pauwen schreeuwen (en echt, dat is een rotgeluid!) Al die dieren, is dat ter ere van 175 jaar Artis?

De Koning is de weg kwijt en de tekstschrijvers zijn al helemaal van het padje geraakt. Het is voortdurend kutweer, nou ja, dat klopt dan weer wel. De sukkels bouwen dijken met blote handen, echt dat kan veel handiger met machines!

En stamppot begint met een W. Natuurlijk… De W van wartaal. Want dat is het. Onbegrijpelijke onzin vol taalfouten.

Ik redigeer wel eens teksten van anderen. Dus dat heb ik met deze tekst ook geprobeerd. Eigenlijk was er geen beginnen aan, maar als je hier klikt zie je mijn commentaar, waarbij ik echt niet op alle slakken zout heb gelegd (Ha! Weer een dier).

En dan kunt u natuurlijk zeggen dat dit mierenneuken is. Zo, die bal heb ik al vast zelf in eigen doel geschoten.

Ja, ik ben ook een van die miljoenen coaches die het beter weten!

Receptje voor de nieuwe paus

Wie voor de naam Franciscus kiest, heeft het goed voor met de dieren. De Heilige Franciscus sprak zelfs met hen. Dierendag, 4 oktober, is de sterfdag van Franciscus.

Hij koos voor eenvoudig leven, solidair met de armen.

Daar past dus een simpel veganistisch receptje bij.

De nieuwe paus komt uit Argentinië, de nieuwe wereld. Daar komen ‘onze’ aardappelen vandaan, en bonen en mais en …tomaten. Tomaten, die we kennen als zo’n beetje de basis van de Italiaanse keuken. Maar die kennen ze daar pas sinds Columbus naar het westen voer en op weg naar de Oost per ongeluk de West ontdekte.

Er gaan dus tomaten in het receptje. Daar maken we een lekker pittige tomatensaus van. Misschien met een Spaans pepertje, dat ook uit Amerika komt. We gieten de saus over brokjes gebakken polenta. Polenta is heel erg Italiaans, maar wel gemaakt van maismeel uit de nieuwe Wereld. Erbij wat groene salade.

Toe een kopje thee of koffie (oude wereld) met een stukje pure chocola (nieuwe wereld) erbij.
Maar in de vastentijd natuurlijk niet.

Voor de polenta:

8 dl water
Snuf zout
200 gram polenta
Beetje zonnebloemolie (nieuwe wereld) of olijfolie (oude wereld) om de grillpan in te vetten of om de polenta in te bakken.

Breng het water met een snufje zout aan de kook en voeg de polenta toe, Kook het geregeld roerend in ongeveer 30 minuten gaar. (Een mooie gelegenheid voor contemplatie). Pas wel op voor aanbranden! Giet de gare polentapap in een lage, ingevette schaal en laat hem daar een paar uur opstijven. Stort dan de koek op een plank en snijd hem in plakjes. Bak die in een ingevette grillpan tot er aan beide kanten mooie streepjes op staan. (een keertje omkeren dus). Je kunt ze ook in de koekenpan aan beide zijden goudbruin bakken.

Voor de tomatensaus:

1 ui
Beetje olijfolie of zonnebloemolie
2 teentjes knoflook
1 ½ pond lekkere rijpe tomaten, ontveld en in blokjes
en als die er niet zijn, 2 blikjes tomatenblokjes
Evt een Spaans pepertje
Tijm en oregano
Peper en zout

Ui in blokjes snijden en in de olie zachtjes bakken. Knoflook fijngehakt of door de knoflookpers erbij. Blokjes tomaat erbij en de kruiden. Klein halfuurtje laten pruttelen. Als je een gladde saus wilt, de staafmixer erdoor halen. Maar een beetje structuur is ook wel lekker.

Schep de polentabrokjes op de warme borden en schenk er de tomatensaus over.

Amen.

Kookles in Sri Lanka

Afgelopen weken bezochten we Sri Lanka. Het nationale gerecht is Rice and Curries. Dat hebben we heel vaak gegeten en we hebben ook kookles gehad van een familie in Galle.

Rice and curries is een soort rijsttafeltje. Bij de witte of rode rijst worden er verschillende gerechtjes geserveerd. In ieder geval dahl, dat is een currie van rode linzen, en een aantal groentegerechten. Eventueel ook vlees, kip of vis.

Alle curries worden gemaakt met kokosmelk. Daarvoor moet je een kokosnoot doormidden hakken, het kokosvlees raspen met een speciale rasp en het raspel kneden met water. Dat zeef je en dan heb je dikke kokosmelk. Het raspel kun je dan nog een keer met water kneden en dan krijg je dunne kokosmelk. Beide soorten melk worden aan de curries toegevoegd.Verder gaan er overal verse groene pepers, verse currieblaadjes, gedroogde rode peper, rode ui, knoflook en een specerijenmengsel door. En curcuma (geelwortel).

De uitgeperste kokosrasp is de basis voor het bijgerecht Sambol. In een grote vijzel wordt het gestampt met ui, veel rode peper en specerijen. Op het laatst gaat er limoensap bij.

Na omgeveer twee uur staat er dan een feestmaal op tafel!

Frambozentaartje

Zaterdag op de biologische markt zag ik bij de kraam van Schaapachtig een framboosje op de ricotta liggen. Ik had net frambozen gekocht bij de buurkraam, die van Raspberry Maxx. Dat bracht me op het idee voor een lekker taartje met ricotta en frambozen. Zondag bakte ik er drie: eentje voor G. en eentje voor mij en eentje voor buurvrouw N. die een lekker toetje altijd erg kan waarderen.

Voor de korst van de taart gebruikte ik het recept van Harde Wener taart uit het onvolprezen werkje “Gasovengeheimen” Mijn moeder kreeg dat in de vijftiger jaren bij haar Etna gasfornuis. Ik gebruik het nog altijd voor basisrecepten voor gebak.

Ik nam bruine basterdsuiker in plaats van witte en oranjebloesemwater ipv citroenschil. De schillen van alle citroenen in huis liggen namelijk in de wodka om limoncello te maken. Of ze zitten nog aan de citroenen die ik in het zout heb gezet om Marokkaanse zoute citroenen te maken.

De groenteman had zaterdag prachtige grote citroenen met een dikke schil voor de limoncello en leuke kleine citroenen voor de ingemaakte citroenen. Het sap van de grote citroenen gebruikte ik bij het inleggen van de zoute citroenen en een beetje in de mayonaise voor bij de artisjokken.

Frambozentaartjes:

Deeg:

50 gram bloem

20 gram bruine basterdsuiker

35 gram koude roomboter

¼ theelepel bakpoeder

Snufje zout

Druppeltje oranjebloesem water

Vulling

50 gram (schapen)ricotta

3 theelepels vloeibare honing

Doosje frambozen

Deeg: Meng de droge ingrediënten en snijd de boter in hele kleine stukjes. Doe het smaakje en het zout er door. Kneed (met een koele hand, zegt Gasovengeheimen altijd) een samenhangend deeg. Druk het uit in ingevette taartvormpjes of iets dergelijks. Ik gebruikte ramequinbakjes. Op de bodem met een kleine opstaand rand. 15-20 minuten bakken bij 180 graden (gewone gasoven).

Even laten afkoelen en dan met en mes eruit wippen.

Vulling Vullen met wat ricotta. Honing erover druppelen en dan zoveel mogelijk frambozen erop leggen.

Wat is het ?(2)

Een kleine twee jaar geleden heb ik u al bericht over de uitleg die ons Stadsdeel bij een picknicktafel geeft. Ondertussen staat er een nieuw bord. De loofboom is vervangen door een naaldboom en er staat niet langer een voorbeeldpicknicker op afgebeeld. Dat geeft dus gelijk misverstanden, want deze toeristen kennen geen Nederlands. Ze gebruiken de bank daarom totaal verkeerd!

Even verderop staat er nog een bank. Hier is de uitleg beperkt tot een gestileerde afbeelding van de werkelijkheid. Geen tekst. Ook hier een naaldboom, die enigszins vervreemdend werkt in een omgeving met louter populieren. Desalniettemin heeft een tweetal senioren de functie van het object wel begrepen.

Hieronder nog even de drie borden op een rij: het oude bord met voorbeeldpicknicker, het nieuwe met tekst en het minimalistische bord verderop.

Lauwwarme salade Hippolytushoeve

Van het weekend waren we weer in het mooie noorden. Onze groente halen we daar altijd op de Hippolytushoeve, het biologische bedrijf van Willem en Marianne.

We kochten zaterdag voornamelijk groente van hun eigen land: de eerste tuinboontjes, heerlijk knapperige worteltjes, sla en verse uitjes. Marianne knipte een bosje bonenkruid af voor bij de tuinboontjes en de borage stond prachtig te bloeien, daar konden we wel een paar bloemetjes van krijgen.

Met maftoul, een grove soort couscous uit de Wereldwinkel werd het een heerlijke lunchsalade. Ipv van maftoul kun je ook gewone couscous, quinoa of burghul gebruiken.

Voor 2 personen 150 gram maftoul (Palestijnse couscous)

500 gram jonge tuinbonen in de dop

8 worteltjes

1 verse bosui

4 takjes vers bonenkruid

3 lepels olijfolie

Sap van een hele citroen

Beetje fijn zeezout met kruiden

versgemalen peper

Een paar boragebloemetjes, 2 halve plakjes citroen en een takje bonenkruid om te garneren

4 grote bladen sla “Wonder der vier jaargetijden” om de salade op te presenteren.

Dop de tuinboontjes en kook ze kort in een beetje water. Spoel ze kort af met koud water als gaar genoeg zijn. Dat stopt het kookproces, zo worden ze niet te gaar.

Borstel de worteltjes schoon en snijd ze schuin en stukjes van 3 centimeter. Snijd het uitje fijn. Stoof ze samen in een lepel olijfolie, sap van een halve citroen en een beetje water ook net gaar. Giet het teveel aan vocht af als dat er is.

Kook de grove couscous in anderhalf maal zoveel water 5 minuten en laat dan 10 minuten staan. Het water moet dan opgenomen zijn. (gebruik je een ander graanproduct, volg dan de gebruiksaanwijzing op de verpakking) Roer er de olijfolie, het sap van de andere halft van de citroen, het zout en de peper door. Laat een beetje afkoelen. Doe er dan drie fijngesneden takjes bonenkruid door, de tuinboontjes en de worteltjes en ui.

Was de slabladeren vier maal in ruim water (want er zit veel zand in) en droog ze. Leg de slabaderen op of in een schaal. Schep de salade nog eens om en proef of er nog iets bij moet. Schep de salade op de slabladeren en garneer met en takje bonenkruid en een paar boragebloemetjes.

Midzomer

Ik ben weer terug uit Winterswijk. Weer een lang weekend gekookt voor een yogagroep. Een miniretreat van Corine van YogaYatra, , helemaal in het teken van Midzomer. We aten op 21 juni dan ook pastasalade van het Zomerfeest.

Ik heb weer met veel plezier gekookt. Ook deze groep heeft genoten van het komkommersorbetijs van Yvette van Boven. Na de stiltewandeling op zaterdag stonden de rabarbercakejes van Klary Koopmans klaar. Die gingen erin als, nou ja, als cakejes van Klary.

Om te weten hoever de groep is met het programma, zodat ik me daaraan aan kan passen, luister ik meestal. Zijn ze stil, dan zijn ze met de eindontspanning bezig, zingen ze, dan zijn ze klaar met de meditatie. Op een gegeven moment hoorde ik “Oem” zingen op een moment dat ik dat helemaal niet verwachtte. Dat bleek een bromvlieg te zijn. Later hoorde ik dat de bijen in het kattenkruid voor ‘mijn’ keuken het ook zongen. Oemmmmm ... En dan was er die lach… Lachmeditatie? Zo ontstond weer eens een haiku.

Lachmeditatie

of is het de groene specht?

Bijen zoemen “Ohm”

Ik moest toen ik de bijen hoorde, denken aan onze reis naar India, bijna twee jaar geleden. In Varanasi hadden we heerlijk gegeten in een klein familierestaurantje en genoten na met een blikje bier verstopt in oude krant (Varanasi is zo’n heilige stad dat er geen alcohol verkocht wordt, maar toch weer wel als het in een theepot zit of in een oude krant is gerold.)

De zoon des huizes die ons bediende, kwam er gezellig bij zitten. Hij studeerde Frans en hoopte gids te worden. We hadden het over van alles en ook over “Ohm”. Hoe je die klank voelt in je buik, hoe die doorklinkt en overal is.